Ja jestem osobą bardzo sentymentalną, często wracam, do przeszłości, ale staram się jak najczęściej do tych dobrych momentów, często leżąc przed snem w głowie mam pełno myśli, pełno wspomnień, coś co mogłabym kiedyś zmienić, postąpić inaczej, ale też sytuacje, z których jestem dumna, bądź zadowolona. Często były też momenty, które teraz mogłabym żałować, ale nie żałuję niczego, wszystko mnie czegoś nauczyło, najbardziej żałuję rzeczy, które mogłam zrobić w danej sytuacji, a jednak nic nie zrobiłam, myślę, że dzisiaj postąpiłabym inaczej, dodałabym więcej uroku danej sytuacji. 

Ostatnio tak bardzo tęskniłam za pewną sytuacją, że autentycznie poleciały mi łzy z oczy, myślę, że o tej osobie nie zapomnę nigdy, choć nie była osobą, która dawała mi 100% szczęścia w tamtych chwilach, bo było dużo łez, kłótni, często też zostawałam sama bez tej osoby, najczęściej ona mnie opuszczała, ale na prawdę tęsknie za momentami z tą osobą - wtedy były magiczne. 

W moim życiu na prawdę wiele się dzieje, szczerze mogę powiedzieć, że brakuje w nim melancholii, tym sposobem zbieram momenty z mojego życia.  Nie chce, aby życiu upłynęło mi na zbieraniu ubrań lub ciągłym sprzątaniu. Nie ma nic cenniejszego niż czas spędzony z rodziną, narzeczonym czy mężem, takie momenty wspomina się najlepiej.